Rozmowa telefoniczna

- Halo?
- Szefie, jest problem. Ta mała od Cortezów...
- Co z nią?
- Wpadliśmy dzisiaj na siebie. Rozpoznała mnie.
- Niech to szlag! Wróciłeś do pracy? Przecież ci mówiłem, żebyś się przez dłuższy czas nie wychylał!
- Pieniądze same się nie zarobią, szefie.
- Taki jesteś mądry? Zobaczymy, czy nadal będziesz miał cięty język, kiedy cię wsadzą za te wszystkie kradzieże i włamania. Chcesz tego? Zapomniałeś o umowie?
- Nie, nie zapomniałem.
- Dobrze. Jeśli więc nadal chcesz, żeby twoje akta magicznie zniknęły z bazy danych, to przyczaisz się teraz na nieco dłużej, a ja porozmawiam z Cortezem, może ułagodzi swoich kolegów z policji.
- Z tym czarnym ninją co kopie jak wściekły? Przecież on chyba najbardziej chce, żeby mnie zgarnęli za niepokojenie jego dziewczyny…
- Bóg mi świadkiem, kiedyś coś mu zrobię za wymyślenie tego planu i zmuszenie mnie do pracy z takimi kretynami. I tobie również, jeśli jeszcze raz palniesz coś równie głupiego! Idź lepiej znaleźć sobie jakieś lokum, w którym od razu cię nie znajdą. Koniec rozmowy.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rozdział 25

Spałam wyjątkowo dobrze. Budzę się   wypoczęta i przeciągam w łóżku. Zaraz, zaraz… Przeciągam? Przecież przy dwóch dodatkowych osobach byłoby to niemożliwe. Gdzie oni się podziali? Jakby w odpowiedzi słyszę dźwięk przesuwanych krzeseł w kuchni. Wygrzebuję się z pościeli i pospiesznie poprawiam piżamę i włosy. Następnie wychodzę z pokoju i idę na śniadanie. Tam zastaję Carlisle’a grzebiącego w lodówce. Młody myszkuje z takim zaangażowaniem, że widzę go tylko od pasa w dół. - Czego szukasz? – zagaduję. - O, Rin! – chłopiec na chwilę odrywa się od swojego zajęcia, aby mnie uściskać. – Zjesz z nami śniadanie? - Pewnie. A przygotowałeś już coś? - Mhm. Wyciągnąłem mało, dżem, szynkę, ser, ogórki, chleb, keczup… - wylicza mój brat. - I zamierzasz zjeść to wszystko na raz? - Jasne! Muszę mieć dużo siły, bo idę dzisiaj na koszykówkę, wiesz? A odbierzesz mnie po szkole?   A Raph z tobą przyjdzie? - Tak, tak i tak – odpowiadam z uśmiechem, na co on reaguje piskiem radości. – A właśnie,
Czytaj więcej

Rozdziały 8 i 9

8. Zadzwonił mój telefon. Wyświetlacz pokazał imię Leonarda. - Halo? – odebrałem z, przyznaję, niechęcią. - Raph, myślę, że już czas – odezwał mój brat. - Niby na co? – udałem, że nie zrozumiałem. - Na to, aby powiedzieć Rinelle o naszych rodzicach . - Nie – sprzeciwiłem się stanowczo – To nie jej sprawa. - Ach, tak? A ja myślę, że jednak trochę jej. Mieszka z tobą, a nie wie, na co się pisze. Poza tym, te bandziory mogły jej skręcić kark. - I ty myślisz, że wtajemniczenie jej by pomogło, tak? - Tak – odrzekł twardo Leonard. - Nie – powtórzyłem – Nie zgadzam się. - Okej, rozumiem, że… - Powiedziałem NIE! – krzyknąłem do telefonu. - Popełniasz błąd, Raphaelu. Ale jak chcesz. Tylko wierz mi, kiedyś będziesz musiał jej powiedzieć. A jeśli nie, zrobię to za ciebie. Nie odpowiedziałem. - Jesteś tam jeszcze? – zapytał mój brat zdenerwowanym głosem. - Niestety – prychnąłem. - To świetnie, bo chciałem ci coś jeszcze powiedzieć. - Mianowicie? - Jesteś idiotą . - Po czym
Czytaj więcej

Rozdział 24

Idąc z dworca do domu (mieszkałam niedaleko) muszę stanowić zabawny kontrast dla Raphaela. Uśmiecham się jak wariatka i prawie skaczę przy każdym kroku, podczas gdy on ma swój zwykły, poważny wyraz twarzy i porusza się spokojnie, lekko się przy tym kołysząc na boki. - Uważaj, bo zaraz eksplodujesz z tej radości – rzuca chłopak w pewnym momencie. - Oj, daj spokój – wywracam oczami – Też byś się cieszył, gdyby… - urywam nagle, ponieważ dociera do mnie, że nie powinnam poruszać tematu jego rodziców. Raphael na szczęście nie reaguje na moje ostatnie zdanie. Kilka minut później docieramy do bliźniaka, w którym mieszkają moja mama i brat. Drżącymi z emocji palcami przyciskam guzik domofonu przy bramce. Po chwili z drugiej strony ktoś podnosi słuchawkę, a z głośników dobiega ogłuszający pisk radości. Oho, myślę, Carlisle. Mój braciszek jednak nie wpuszcza nas do klatki, tylko odbiega od słuchawki nie odwieszając jej. Dzięki temu przez jakieś trzydzieści sekund mogliśmy jego umiejętności
Czytaj więcej